De vicieuze cirkel
Geen greintje vertrouwen in de Brusselse politie
‘Ik heb niet de gewoonte de politie te wantrouwen’, zei huidig Vlaams minister-president en gewezen federaal minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon naar aanleiding van vragen omtrent zijn houding in de onverkwikkelijke zaak-Jozef Chovanec.
Er is – inmiddels drie jaar na datum – nog altijd geen helderheid verschaft over de verantwoordelijkheid van de betrokken politieagenten in het overlijden van de Slovaakse reiziger op de luchthaven van Charleroi. Het is inmiddels wel duidelijk dat zowel bij bepaalde politiediensten als in de gerechtelijke sfeer krachten aan het werk zijn geweest om een en ander in de doofpot te steken. Wat heeft dit met Brussel te maken?
We stellen vandaag vast dat een aanzienlijk deel van de Brusselse bevolking, in tegenstelling tot Jan Jambon, geen greintje vertrouwen koestert ten aanzien van de politie maar deze juist hartgrondig wantrouwt en haat. In een buitengewoon lucide opinieartikel, verschenen in Knack, gewaagt Luckas Vander Taelen van een ‘vicieuze cirkel’.
Recente betogingen
Bij recente betogingen gingen zowel bepaalde manifestanten als de politie er hard tegenaan. Sommige agenten werden ei zo na doodgeschopt door agressieve betogers, maar de politie arresteerde 350 mensen bij een betoging met 150 deelnemers en ging daarbij zelf niet zachtaardig tewerk. ‘Er zijn talrijke bewijzen van onnodige slagen met verwondingen door agenten, die ook niet altijd uitblonken in beschaafd taalgebruik’, schrijft Vander Talen. ‘Die beschuldigingen komen op een ongelegen moment voor de Brusselse politie. De afgelopen weken stierven twee mensen in commissariaten, in onduidelijke omstandigheden. Vorig jaar kwamen twee jongeren om bij achtervolgingen na politiecontroles.’
Net zomin als in de zaak-Chovanec is er al enige helderheid verschaft over deze vier overlijdens. ‘Het onderzoek loopt’, klinkt het telkens weer bij het parket. Het loopt lang en langzaam. Intussen tikt de klok en groeit het wantrouwen. De nieuwe politiecommissaris van de Brusselse Zone Zuid zegt heel terecht: ‘Ook ik wil ‘Justice for Adil’.’ De politie moet boven iedere verdenking staan. Daarom moeten al deze zaken zo vlug mogelijk overtuigend worden uitgeklaard en mogelijke schuldigen worden gestraft.
Brussels immobilisme
Is dat voldoende? Vander Taelen meent van niet. ‘Het lijkt wel of de politie al even hard radicaliseert als extreem-linkse activisten. En dat sommige agenten al evenzeer houden van een potje geweld en zich Robocop wanen. Het is onvermijdelijk te constateren dat er iets grondig fout zit bij het commando, dat de escalerende situatie niet meer in de hand heeft. En blijkbaar ook niet inziet dat er veel verkeerd loopt bij rekrutering, waar de lat niet hoog genoeg gelegd wordt en onvoldoende gepeild wordt naar karakter en motivatie van de kandidaten.’
Vander Taelen stelt zich ook nog vragen bij de oorverdovende stilte bij de Brusselse politieke klasse en de totaal onzichtbare Brusselse minister-president, Rudi Vervoort (PS), die nochtans uitdrukkelijk veiligheidsbevoegdheden heeft toegewezen gekregen, waar al jarenlang niets mee gebeurt. Van een professionalisering van de politie kan maar sprake zijn zodra de politiek in beweging komt.
Eens te meer loopt de Vlaamse publieke opinie hier storm tegen een onbegrijpelijk Brussels immobilisme.
Julien Borremans
Gast- auteur Brusselse Post
‘On va tout casser’
Brussels Hoofdstedelijk Gewest verliest controle
De laatste weken werd Brussel opgeschrikt door rellen. Naar aanleiding van de dood van Ibrahima Barrie (23) braken zware ongeregeldheden uit. Vijftien agenten raakten gewond. Verschillende politiewagens werden vernield. Op het Liedtsplein in Schaarbeek werd een ernstige poging ondernomen om een politiebureau in brand te steken. Slechts één betoger raakte gewond.
Kort daarop braken op de Kunstberg in Brussel rellen uit met jongeren die protesteerden tegen ‘klassenjustitie’. Volgens de politiewoordvoerster Ilse Van de Keere weigerden verschillende betogers om de omgeving te verlaten. Terwijl andere amokmakers richting het centrum liepen met de boodschap: ‘On va tout casser.’
Het seksueel geweld in de openbare ruimte is in 2019 ten opzichte van het jaar daarvoor met 15% gestegen. In het Brussels Gewest werden in 2019 672 mensen seksueel aangerand. Alleen al voor Brussel Hoofdstad-Elsene zijn er dat 295.
In de woonzorgcentra in Brussel weigert 40% van het personeel zich te laten vaccineren tegen COVID-19. Volgens senator Bert Anciaux, directeur van het wzc De Overbron, is dit een zware onderschatting en liggen de cijfers een stuk hoger. Volgens Margot Cloet, gedelegeerd bestuurder van Zorgnet-Icuro, is het duidelijk dat de moslimgemeenschap koudwatervrees heeft. Heel wat moslims weigeren om geloofsredenen zich te laten vaccineren.
Islamitisch ecosysteem
Worden de samenlevingsproblemen onderschat? Mogelijk. Teun Voeten woonde een behoorlijke tijd in een probleemwijk in Sint-Jans-Molenbeek. Volgens de oorlogsfotograaf en publicist heerst er een sterke ‘parochiale cultuur’. ‘Laag-Molenbeek is een etnische enclave, een zeer gesloten gemeenschap. Daarop heeft zich een sterker wordend islamisme gevestigd, een onderstroom die in het gewest steeds belangrijker wordt. Vrouwen krijgen de raad een hoofddoek te dragen, en als ze dat niet doen, worden ze geïntimideerd.’
De Franse onderzoeker en Midden-Oostenkenner Bernard Rougier maakt gewag van ‘een islamitisch ecosysteem’. Het gaat om een cluster waarin via de moskee, sportclubs, kebabzaken, scholen, halalslagers, markten … een fundamenteel religieus discours wordt gebracht, met daaraan een politieke boodschap gekoppeld. Gedragingen worden zo gecontroleerd en gesynchroniseerd. Integratie in de ‘vijandige’ samenleving wordt als zondig beschouwd. De porositeit tussen criminaliteit en deze eenzijdige religieuze beleving is volgens de Franse onderzoeker kenmerkend. Voeg daarbij de diepe sociaal-economische kloof, de enorme spanning die jongeren ondervinden omdat ze tussen twee of meerdere totaal verschillende culturen leven en de straatcultuur en je krijgt algauw een explosieve mix waar een tergend zwakke overheid geen raad mee weet.
Blijf op de hoogte
Schrijf u in voor de nieuwsbrief van de Brusselse Post. Bij elke nieuwe editie krijgt u een bericht in uw postbox.
Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest is een multicultureel drama
Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (BHG) is een dystopisch, multicultureel drama, waar meer dan een derde van de bevolking onder de armoedegrens leeft. De sociaal-culturele verbrijzeling van het BHG tot monoculturele wijken wordt door o.a. de PS en Ecolo in stand gehouden om hun electorale visvijvers niet droog te leggen. ‘In naam van de diversiteit tolereert en bevordert men monoculturele afbakeningen en rechtsenclaves in de staat’, schreef Jean-Pierre Rondas onlangs. Het ‘gewestje’ moet onder curatele worden geplaatst. Hoe sneller, hoe beter!
Bernard Daelemans
Voorzitter
Vlaams Komitee voor Brussel
Brusselse toestanden
Wederzijdse vijandschap
Onlangs beleefden we in Brussel een aantal manifestaties die zwaar uit de hand liepen met vernielingen, geweld tegen de politie en massale arrestaties.
De relatie tussen de politie en een flink deel van de gekleurde Brusselse bevolking is zeer problematisch. In mijn persoonlijke omgeving heb ik contacten in beide kampen. Het wordt een hele opgave om deze polarisatie te overstijgen.
‘De toute façon, ce sont tous des bâtards’, zo rondde Abdelkader een lespauzegesprekje af over onze ordehandhavers en de coronaregels, een half jaar geleden. Mijn mond viel open van verbazing. Hij had het bijna achteloos gezegd, Abdelkader, deze bedaarde brave en vriendelijke man van 55 jaar, een Marokkaanse vader van zes dochters, die bij mij Nederlandse cursus volgt. Het drong plots tot me door dat het niet alleen de jonge heetgebakerde snaken zijn, de ‘hangjongeren’ uit Kuregem, die een diepe haat jegens de politie koesteren. Het lijkt een verontrustend breed gedragen fenomeen.
Zoals bekend zijn het niet alleen de politieagenten maar ook de brandweer, de buschauffeurs van De Lijn en de controleurs van de MIVB die delen in het ongenadig oordeel van een flink deel van de Brusselse gekleurde bevolking.
Enkele jaren geleden werd Tom, die controleur is bij de MIVB, samen met twee collega’s in het ziekenhuis geslagen naar aanleiding van een avondlijke controle in Anderlecht nadat een hele bus zich tegen de controleurs had gekeerd. Ze hadden iemand gevat die niet alleen geen ticket bij zich had maar ook duidelijk meer op zijn kerfstok had. Door het aanhoudende geweld waren de controleurs verplicht hun greep te lossen en kon de betrokkene ontkomen nog voor de opgeroepen versterking ter plaatse kwam. Een van hen moest worden gehecht en was een week werkonbekwaam..
Beleefd en vriendelijk?
Tom krijgt voortdurend te maken met kereltjes, ze zijn soms amper 16 jaar, waar het misprijzen van afdruipt, die zich bij controles arrogant en vijandig opstellen en het is voor hem een hele opgave om zijn koelbloedigheid te allen tijde te bewaren. Daar wordt hij in geval van klachten door zijn oversten ook op afgerekend. Was hij wel beleefd en vriendelijk? Geen wonder dat hij intussen een bloedhekel aan hen heeft gekregen.
Het is een vicieuze cirkel. Yassin, een Vlaamse Marokkaan van 22 jaar, ziet zowel de controleurs van de MIVB als de politieagenten als persoonlijke vijanden, de levende manifestaties van het ‘structureel racisme’ waarvan onze samenleving is doordrongen. Wie meent dat alleen radicale enkelingen er zo over denken, vergist zich. Zeer veel Brusselse jongeren denken zoals hij. Liggen de voorbeelden niet voor het grijpen? Een half jaar geleden werd Adil, een jonge ‘Maroxellois’, doodgereden bij een politieachtervolging na een banale controle op het naleven van de coronaregels. Kort geleden stierven twee gekleurde jongeren in een politiecommissariaat in onduidelijke omstandigheden.
Nieuwe hoofdcommissaris
Een half jaar geleden werd Jurgen De Landsheer aangesteld als nieuwe hoofdcommissaris van politiezone Zuid. Hij wil de dialoog aangaan met de Brusselse jongeren maar eist ook respect voor zijn politie. Ook hij wil ‘Justice for Adil’. Maar het water is onpeilbaar diep.
In dit artikel zijn fictieve namen gebruikt.
Brusselse Tol-eranse
Brussèlle ei gedikteit:
ze gôn d’ ancienne barrière
vui d’ oto’s installeire
teige de, gaas zuugezeid
Refrein:
Brusselse Tol-erans
Vloms geld in abondans
da vinde neeverans
Vervout riekt wei zaan kans.
Ei eid ons wei gerold
Ei gô ne meur placeire
en neemand tolereire
dee ni op taaid betold
refrein
Zuu gôt em op nen dag
’n île de France créeire
wa Vloms ès étoeffeire
dadde ès nen dubbelslag
refrein
Vui taksen ‘t éviteire
mô de naa boetsje veire
en langs ’t kanôl passeire
dèn dood ¨n goei affaire
refrein
Close ès kët van mémoure
môkt zaain “carcan” na zëlves
vui deVloming potverdoure
ès ‘t al vijf nô den twëlve.
refrein
Johan Muyldermans
Gast auteur - Brusselse Post
Feitencontrole: wat als journalisten rekenen
Vlaanderen kreeg leeuwenaandeel van Europees Steunfonds?
Dinsdag 12 januari pakte de pers uit met het bereikte akkoord tussen de verschillende Belgische regeringen voor de verdeling van het Europees steunfonds van bijna zes miljard euro om na de coronacrisis de economie weer op gang te trekken.
De Standaard blokletterde (p. 11): ‘Vlaanderen pakt grootste hap uit Europese herstelmiljarden’ en in het middagjournaal kondigde Annelies Van Herck op Één triomfantelijk aan: ‘Vlaanderen haalt het leeuwenaandeel binnen’. Als journalisten zo triomfantelijk uitpakken met rekenwerk, wekt dit bij de kritische waarnemer geheid argwaan.
Bijgevolg hier een feitencontrole:
Van het totale pakket van € 5,95 miljard, krijgt Vlaanderen er € 2,25; Wallonië € 1,48; de federale regering € 1,25; de Franse Gemeenschap € 0,395; het Brussels Hoofdstedelijk Gewest € 0,495 en de Duitse gemeenschap € 50 miljoen.
Jambon tevreden maar Brussel niet
Vlaams minister van Financiën Mathias Diependaele (N-VA) zou aanvankelijk hebben gerekend op 3 à 3,5 miljard euro, maar hij en minister-president Jan Jambon verklaarden zich na het bereikte compromis tevreden met de € 2,25 miljard die werd binnengerijfd. Dit vooral omdat er nu een akkoord is en ze aan het werk kunnen.
Zo zijn de Vlamingen. Volgens Jan Jambon was het bedrag ‘substantieel voldoende om het gedeelte van het herstelplan waarvan we gehoopt hadden het door Europa te laten financieren, ook effectief te laten bekostigen. Dus ik denk dat wij hebben binnengehaald wat erin zat’. Bovendien verwacht hij nog een flink deel van het federaal bedrag van 1,25 miljard euro. De Brusselse Groenen roerden intussen ontgoocheld de trom. Zij vonden dat Brussel er met zijn quasi 0,4 miljard euro bekaaid vanaf kwam.
Even goed rekenen
Voor de gemakzuchtige lezer rekenen wij even voor. Vlaanderen kreeg dus 2,25 miljard euro. Wat kreeg Franstalig België? Wallonië € 1,48 miljard + Brussel (toch voor het grootste deel Franstalig) € 0,395 miljard + de Franse Gemeenschap € 0,395 miljard = 2,27 miljard euro. Blijkt dat de verdeling dus om en nabij 50/50 is. De Standaard rekende inderdaad dat na aftrek van het federale deel 49% naar Vlaanderen gaat (fout, het is 48%, maar wij willen niet vitten). Wie heeft zich dus laten bedotten als we nog altijd rekenen met de 60/40-verhouding qua bevolking?
Arme Jan Jambon! Hij heeft helemaal geen leeuwenaandeel binnengehaald. Rap content, zouden wij zeggen. Kan Brussel klagen? Met ongeveer 10% van de bevolking haalt het 8,4% binnen, maar dan brengen wij hun aandeel van de Franse Gemeenschap niet in rekening (waarschijnlijk zo’n 100 miljoen). Dus helemaal geen reden tot klagen.
Wat nu te zeggen over het nepnieuws dat de pers verspreidt?
Deel de Brusselse Post op al je sociale media kanalen
Meer Brusselse Post
De Brusselse Post | Editie november 2024
Vlaamse Regering wil meer Nederlands in Brussel.
Nog voor de gemeenteraadsverkiezingen werd een nieuwe Vlaamse regering gevormd, geleid door Matthias Diependaele (N-VA). Vooruit en CD&V zijn de coalitiepartners. Van de weeromstuit wordt geopperd dat deze drie partijen ook samen het Nederlandstalige luik van de Brusselse regering zouden kunnen vormen, wel aangevuld met Groen, dat onmisbaar is om een meerderheid te vormen. Het valt nog te bezien hoe de zaken in de geblokkeerde Brusselse regeringsvorming zullen lopen. Wel is zeker dat de N-VA in de Vlaamse Regering de Brusselminister levert, namelijk Cieltje Van Achter.
Brusselse Post | Editie oktober 2024
Brusselse toestanden
ONWETTELIJKE TAALEISEN
Op de webstek van de gemeenten Anderlecht en Etterbeek stonden openstaande vacatures voor een bibliotheekmedewerker van de Nederlandstalige bibliotheek.
Brusselse Post | Editie september 2024
De Brusselse regeringsvorming loopt – zacht gezegd – niet van een leien dakje. Zowel aan Vlaamse als aan Franstalige kant is er nog geen begin van duidelijkheid over de samenstelling van de nieuwe
Op 24 februari is Vic Anciaux in Brussel op 91-jari
Brusselse Post | Editie juli/augustus 2024
Goed nieuws uit Brussel: volgens de jongste ‘taalbarometer’ van de VUB zit het Nederlands weer in de lift: 22% van de Brusselaars spreekt ‘goed tot zeer goed’ Nederlands. Dat is een aanzienlijke stijging ten opzichte van het vorige onderzoek van zes jaar geleden. U leest hier meer over in een bijdrage van professor Jan Degadt.
Brusselse Post | Editie juni 2024
“Een zegevierend volk zal nooit een vierkante centimeter grond opgeven”, aldus de gewezen Brusselse liberale voorvrouw Annemie Neyts, als kranige tachtiger nog steeds goed voor een pittige quote. De oud-politica was gevraagd door het Archief en Museum van het Vlaams Leven te Brussel een woordje te zeggen ter gelegenheid van de tentoonstelling ‘50 jaar kiezen voor Brussel’. Neyts viseerde met haar statement degenen die de felbevochten gegarandeerde Vlaamse vertegenwoordiging in het Brussels parlement in vraag stellen.
Brusselse Post | Editie mei 2024
De verkiezingen van 9 juni komen dichterbij en allerlei kranten hebben het rapport van onze volksvertegenwoordigers en bestuurders opgemaakt. Dat is in Brussel niet anders. De stadskrant Bruzz deelde punten uit aan ministers en parlementsleden.
