Historie van het VKB
Het VKB werd in 1933 opgericht als het Vlaamsch Verbond voor Brussel, naar aanleiding van de goedkeuring van de onderwijstaalwetten.
De vereniging, die lange tijd functioneerde als een koepelorganisatie van Vlaamse verenigingen in Brussel had rechtspersoonlijkheid nodig om in rechte te kunnen optreden om de taalrechten en bijzonder het recht op onderwijs in eigen taal af te dwingen bij inrichtende machten en subsidiërende overheden.
Na de tweede wereldoorlog werd de vereniging heropgestart als Vlaams Komitee voor Brussel en werd het blad Vlaamsche Tijdingen dat ze uitgaf omgedoopt tot De Brusselse Post.
VKB - Een prominente rol
Het VKB had in het begin van de jaren 1960 een prominente rol in de strijd om het taalstatuut van Brussel en de vastlegging van de taalgrens: het was nauw betrokken bij de organisatie van de Marsen op Brussel. Het lag ook aan de basis van de oprichting van het Consciencehuis (Vlaams Huis) en stond mee in voor de organisatie van 11-julivieringen op de Grote Markt van Brussel.
Spreekbuis voor Brusselse Vlamingen
Decennia lang was het VKB zowat de spreekbuis van de Brusselse Vlamingen. Vanaf de jaren ‘70 ontstonden de eerste politieke structuren die de Vlamingen in Brussel officieel vertegenwoordigden en transformeerde het VKB tot een meer uitgesproken strijdvereniging.
De vereniging verloor haar subsidies eind jaren ‘90 omdat ze zich niet conformeerde naar een bepaalde politieke correctheid en het cordon sanitaire niet toepaste. “De Brusselse Post is nu als katern gevoegd bij Onaf, het blad van de Vlaamse Volksbeweging. De Brusselse Post heeft wel een eigen onafhankelijke redactie.
Juridische werkgroep
Via zijn juridische werkgroep voert het VKB procedures om de toepassing van de taalwetgeving af te dwingen en de usurpatie van bevoegdheden van de Vlaamse Gemeenschap aan te vechten. Het Komitee heeft inmiddels een aantal fundamentele arresten weten af te dwingen bij het Grondwettelijk Hof en de Raad van State.
